Jef van Ruyssevelt (°1962) manifesteert zich reeds sinds zijn twintigste als kunstschilder en muzikant, meer bepaald als gitarist en componist.
Midden jaren 1980 neemt hij deel aan verschillende kunstevenementen zoals Anti
Chambre te Gent, de Black Box in het Zuiderpershuis en in de Meistraat te Antwerpen.
Een zeker sociaal engagement staat hier niet geheel los van.
In de jaren 90 drijft hij zijn engagement nog iets verder op door op te komen tegen de afbraak van Cinema Nova, een Art Déco complex. Weliswaar door daar in de eerste plaats
artistiek uiting aan te geven. Hij wijdt zich tevens aan de restauratie van het Azart-alfabet van Guy Rombouts en er volgen nog tentoonstellingen in Den Hopsack, Blue Moon,
Multatuli, enz. ... Dat alles in Antwerpen. Momenteel, in 2018, heeft Woonhaven
Antwerpen schilderijen van hem geplaatst in één van haar wooncomplexen en werkt hij aan een nieuwe reeks schilderijen van middelgroot formaat onder de overkoepelende titel ʻWiredʼ.
Vanaf het begin is zijn werk abstract en beschouwend en stelselmatig komt het belang van de esthetica naar de voorgrond en zal zijn werk de bevestiging worden van zijn eigenwaarde. Volgens zijn eigen zeggen is het werk van Bram Van Velde voor hem hierbij
van grote invloed geweest, het ontneemt hem zijn originaliteit evenwel niet.

Eigenlijk toont Jef van Ruyssevelt de toeschouwer aspecten van het leven zonder daarbij belerend te zijn. Aanvankelijk kent het ietwat beangstigende witte doek voor hem geen voorschriften. Via het zelf intuïtief creëren van spanningsvelden op dat zelfde doek waardoor een zekere dramatiek ontstaat gaat hij op zoek naar harmonie. Er verschijnen driehoeken binnen een verticaal overheersende compositie die mekaar bekampen tot ze ieder hun plaats gevonden hebben. Het is een continue wisseling tussen disharmonie en harmonie tot er door het cerebraal concept een geometrisch en lichtjes lyrisch geheel ontstaat dat uiteindelijk een heel positieve, open en beheerste indruk maakt. De ene comfort zone is nog niet verlaten of er dient zich een nieuwe aan om weer verder te reizen door ongekende gebieden.

De waarheid is niet te vangen, voor je het weet is er weer een andere realiteit. Alles verandert en beweegt en Jef van Ruyssevelt wordt zo eveneens een evenwichtskunstenaar, een schepper van leven op doek.
Deze instelling trekt hij ook door in zijn muziek maar met een andere vormgeving omdat hij hier meer het accent legt op de pijnpunten in het leven. Hij sluit aan bij de diepe Soul Blues, Rock en Gospel. De connectie met deze klanken maakt hem vrij. Hij is lid geweest van het Jazz trio Less Mantsardez, het Rollin Roland kwartet en de D.C.C. muziekband South33 van Erna V. Franssens (KasjaNoova) In 2015 gaf hij in galerij De Leguit (Antwerpen) een muziekperformance temidden een installatie die refereerde naar Luc Tuymans en naderhand verhuisde naar de Bozar in Brussel. In 2018 maakte hij een eerste cd ( Supra Perceptronic Box) samen met beeldend kunstenaar Paul Van Dessel, op wiens gedichten hij muziek schreef, die vervolgens werd voorgesteld in De Groene Waterman in Antwerpen. En momenteel bereiden beiden een tweede cd voor.

Paul Van Dessel, 2018.